Ein Aufruf zu einem bundesweiten Streik gegen Rassismus und Antisemitismus, angeregt durch die „Ramazan Avcı Initiative“ in der Rede zum Gedenken an die Opfer des rassistischen Terrors in Hanau.

 

Liebe Freund*innen, liebe Genoss*innen,
wir migrantischen Selbstorganisationen rufen unsere Geschwister und Genoss*innen am 08. Mai 2020 zu einem Tag des Zorns und damit einhergehenden Generalstreik auf. Wir fordern alle Menschen mit Migrationserbe, jüdische Menschen, Sinti*ze und Rom*nja, Schwarze Menschen, people of colour, BIPoC und alle solidarischen Menschen auf, mit uns zu streiken.
Warum der 08. Mai? Das Datum gilt als Tag der Befreiung. Doch während der Krieg und die NS-Diktatur ihr Ende fanden, lebten die Nazi-Ideologie und ihre Vertreter*innen weiter und so haben Rassismus und Antisemitismus in Deutschland Tradition. Deutschland wurde nach Ende des zweiten Weltkrieges höchstens symbolisch entnazifiziert. Ehemalige Mitglieder und Funktionäre der NSDAP und der SA hatten hier und in Europa nach 1945 politische Ämter inne oder führten erfolgreiche Unternehmen.
Bereits in den 1950er Jahren kam es zu rassistischen Gewaltakten. 1979 kamen die kubanischen Vetragsarbeiter Raúl García Paret und Delfin Guerra in der DDR beim Widerstand gegen rassistische Gewalt ums Leben. In dieser Zeit wurden Angriffe auf Einwander*innen mangelhaft bis gar nicht dokumentiert und so kennen wir nicht alle Namen von Opfern rassistischer Gewalt. Doch die Liste der Namen der Opfer die wir kennen ist lang und offenbar endlos.
Am Donnerstag den 19. Februar 2020 wurden in Hanau 9 Menschen von einem Nazi erschossen, fünf weitere wurden verletzt. Die Namen der Ermordeten sind:
Gökhan Gültekin
Ferhat Ünvar
Mercedes Kierpacz
Sedat Gürbüz
Hamza Kurtović
Kalojan Welkow
Vili Viorel Păun
Fatih Saraçoğlu
Said Nessar El Hashemi.
Da die Politik dabei zusieht wie unsere Geschwister und Freund*innen, auch unsere antifaschistischten Genoss*innen, bis heute sogar in staatlichen Institutionen ums Leben kommen, können wir uns nicht auf sie verlassen. Sei schützen uns nicht und spätestens seit dem NSU wissen wir, dass in Deutschland aller Wahrscheinlichkeit nach Täterschutz betrieben wird.
Wir sind nicht still, wir lassen uns nicht einschüchtern, wir führen keine rassistischen Diskussionen, wir überlassen Nazis nicht die Straßen. Wenn Deutschland weiter mit Nazis schmusen möchte, geschieht das ohne uns!
Angeregt durch die “Initiative zum Gedenken an Ramazan Avcı” tragen wir unsere Wut und unsere Trauer am achten Mai auf die Straße. Organisiert euch und ruft mit uns zum Streik auf.
Tag des Zorns, 08. Mai, deutschlandweit.

—————————

[english]

Dear friends, dear comrades,
We migrant self-organisations call on our siblings to join us for a day of enragement and a general strike on 8 May 2020. We call on people with migration heritage, Jewish people, BIPoCs and all people in solidarity to strike with us.
Why the 08 May? The date is considered the day of liberation. But while the war and the Nazi dictatorship came to an end, the Nazi ideology and its representatives lived on and so racism and anti-semitism have a long tradition in Germany. After the end of the Second World War, Germany was at most only symbolically denazified. Former members and functionaries of the NSDAP and SA held political offices here and in Europe after 1945 or ran successful businesses.
Already in the 1950s, there were acts of racist violence. In 1979, Cuban contract workers Raúl García Paret and Delfin Guerra were killed in the GDR during resistance to racist violence. During this time, attacks on immigrants were poorly or not at all documented and so we do not know all the names of victims of racist violence. But the list of names of victims we know is long and apparently endless.
On Thursday, February 19, 2020, nine people with migration heritage were shot dead by a racist in Hanau, five others were injured. The names of the victims are:
Gökhan Gültekin
Ferhat Ünvar
Mercedes Kierpacz
Sedat Gürbüz
Hamza Kurtović
Kalojan Welkow
Vili Viorel Păun
Fatih Saraçoğlu
Said Nessar El Hashemi.
To this day, politics watches as our siblings, friends and our anti-fascist comrades are killed, even in the custody of state institutions, therefore we cannot rely on them. They do not protect us and at the very least since the NSU we know that in Germany, in all likelihood, protection of perpetrators continues.
We are not silent, we are not intimidated, we do not engage in racist discussions, we do not abandon the streets to Nazis. If Germany wants to continue to cosy up to Nazis, we will have no part in it!
Inspired by the Ramazan Avcı initiative, we take our fury and grief to the streets on May 8th. Get organized and call for a strike with us.
Day of Outrage, 08 May, Germany-wide
—————————

[español]

Queridos amigos, queridos camaradas,
Nosotrxs, las auto-organizaciones de migrantes, convocamos a nuestros hermanos y hermanas* el 8 de mayo de 2020 a un día de ira y a una huelga general. Hacemos un llamamiento a la gente con herencia migratoria, a lxs judíxs, a los BIPoC y a toda la gente solidaria para que se pongan en huelga con nosotrxs.
¿Por qué el 08 de mayo? La fecha se considera el día de la liberación. Pero mientras la guerra y la dictadura nazi llegaban a su fin, la ideología nazi y sus representantes* seguían viviendo, por lo que el racismo y el antisemitismo tienen una larga tradición en Alemania. Después del final de la Segunda Guerra Mundial, Alemania fue desnazificada simbólicamente como mucho. Antiguos miembros y funcionarios del NSDAP y de la SA ocuparon cargos políticos aquí y en Europa después de 1945 o dirigieron negocios exitosos.
Ya en la década de 1950, hubo actos de violencia racista.
En 1979, los trabajadores contratados cubanos Raúl García Paret y Delfin Guerra fueron asesinados en la RDA durante la resistencia a la violencia racista. Durante este tiempo, los ataques a lxs inmigrantes fueron poco o nada documentados, por lo que no conocemos todos los nombres de las víctimas de la violencia racista. Pero la lista de nombres de víctimas que conocemos es larga y aparentemente interminable.
El jueves 19 de febrero de 2020, 9 personas con herencia migratoria fueron asesinadas a tiros por un nazi en Hanau, otras cinco fueron heridas.
Gökhan Gültekin
Ferhat Ünvar
Mercedes Kierpacz
Sedat Gürbüz
Hamza Kurtović
Kalojan Welkow
Vili Viorel Păun
Fatih Saraçoğlu
Said Nessar El Hashemi
Debido a que la política observa cómo nuestrxs hermanxs y amigxs, también nuestrxs camaradas antifascistas, incluso en las instituciones estatales mueren hasta hoy, no podemos confiar en ella. No nos protegen y a más tardar desde la NSU sabemos que en Alemania con toda probabilidad se persigue la protección de lxs perpetradorxs.
No nos callamos, no nos intimidamos, no llevamos a cabo discusiones racistas, no dejamos las calles a lxs nazis. Si Alemania quiere seguir acurrucándose con lxs nazis, ¡será sin nosotrxs!
Inspiradxs por la iniciativa de Ramazan Avcı, llevamos nuestra ira y dolor a las calles el 8 de mayo. Organízate y llama a la huelga con nosotrxs.
Día de la Ira, 08 de mayo, en toda Alemania.
—————————

[shqipe]

Të dashur shoqe dhe shokë,
Ne vetë-organizatat e migrantëve po i thërrasim vëllezërit dhe motrat tona për një ditë zemërimi dhe grevën e përgjithshme shoqëruese, më 8 maj 2020. Ne i nxisim njerëzit me një trashëgimi migracioni, njerëz hebrenj, Sinti * ze dhe Rom * nja, BIPoC dhe të gjithë njerëzit në solidaritet të bëjnë grevë me ne.
Pse 8 maj? Data konsiderohet dita e çlirimit. Por ndërsa lufta dhe diktatura naziste morën fund, ideologjia naziste dhe përfaqësuesit e saj vazhduan të jetojnë, dhe kështu racizmi dhe Antisemitism kanë një traditë të gjatë në Gjermani. Gjermania më së shumti simbolizohej simbolikisht pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore. Ish anëtarët dhe zyrtarët e NSDAP dhe SA mbajtën poste politike këtu dhe në Evropë pas vitit 1945 ose drejtuan kompani të suksesshme.
Aktet raciste të dhunës ndodhën qysh në vitet ’50. Në 1979, kontraktorët kuban Raúl García Paret dhe Delfin Guerra u vranë në RDGJ në rezistencën kundër dhunës raciste. Gjatë kësaj kohe, sulmet ndaj emigrantëve ishin të dokumentuar dobët ose nuk ishin dokumentuar fare, kështu që ne nuk i dimë të gjithë emrat e viktimave të dhunës raciste. Por lista e emrave të viktimave që njohim është e gjatë dhe si duket e pafund.
Të enjten, më 19 shkurt 2020, 9 persona u qëlluan nga një nazist në Hanau, dhe pesë të tjerë u plagosën. Emrat e të vrarëve janë:
Gökhan Gültekin
Ferhat Ünvar
Mercedes Kierpacz
Sedat Gürbüz
Hamza Kurtovic
Kaloyan Welkov
Vili Viorel Păun
Fatih Saraçoğlu
Said Nessar El Hashemi.
Meqenëse politika po vëzhgon vëllezërit dhe motrat, përfshirë shokët tanë antifashistë, edhe sot në institucionet shtetërore, ne nuk mund të mbështetemi tek ata. Mos na mbroni dhe të paktën që nga NSU kemi njohur që në Gjermani ekziston mundësia e mbrojtjes së kryesit.
Ne nuk jemi të qetë, nuk trembemi, nuk kemi diskutime raciste, nuk lëmë rrugë naziste. Nëse Gjermania dëshiron të përkëdhel me nazistët, do të ndodhë pa ne!
Frymëzuar nga Nisma Ramazan Avcı, ne marrim zemërimin dhe hidhërimin në rrugë në 8 maj. Bëhuni të organizuar dhe thirrni për grevë me ne.
Dita e Zemërimit, 8 maj, në të gjithë Gjermaninë
—————————

[francais]

Chers ami-e-s et camarades,
nous, les organisations de migrant-e-s autogérées, appelons nos frères et sœurs et nos camarades à la grève le 8 mai 2020 pour une journée de colère. Nous exhortons les personnes issues de l’immigration, les Juifs, les personnes racisées et toutes les personnes solidaires à faire grève ensemble.
Pourquoi le 8 mai ? La date est considérée comme le jour de la Libération. Pourtant, alors que la guerre et la dictature nazie ont pris fin, l’idéologie nazie et ses représentant-e-s ont survécu. Le racisme et l’antisémitisme ont une longue tradition en Allemagne qui n’a malheureusement pas pris fin en 45. La dénazification à la fin de la seconde Guerre mondiale n’a été tout au plus que symbolique. Après-guerre, de nombreux membres et responsables du NSDAP et de la SA ont occupé d’importants postes politiques, ici comme dans le reste de l’Europe, ou sont devenus riches en dirigeant d’importantes entreprises.
Dès les années 50, les actes racistes ont repris. En 1979, les entrepreneurs cubains Raúl García Paret et Delfin Guerra ont été tués en RDA alors qu’ils militaient contre les violences racistes. Malgré les innombrables victimes connues ou anonymes d’actes racistes depuis la fin de la guerre, les attaques contre les immigré-e-s restent peu ou pas documentées. Trop de nos frères et sœurs sont mort-e-s dans l’indifférence collective.
Jeudi 19 février 2020, à Hanau, un nazi a abattu neuf personnes issues de l’immigration et en a blessé cinq autres.
Gökhan Gültekin
Ferhat Ünvar
Mercedes Kierpacz
Sedat Gürbüz
Hamza Kurtovic
Kaloyan Welkov
Vili Viorel Păun
Fatih Saraçoğlu
Said Nessar El Hashemi
Puisque les politiques et les institutions de l’État ferment les yeux sur la mort de nos frères, sœurs, ami-e-s et camarades antifascistes, nous ne pouvons plus nous fier à eux. Ils ne nous protègent pas. Depuis la NSU, une chose est devenue claire aux yeux de tous, l’Allemagne protège des criminels racistes.
Nous ne resterons pas silencieu-x-ses, nous ne nous laisserons pas intimider, nous ne discuterons pas avec des racistes, nous ne céderons pas la rue aux nazi-e-s. Si l’Allemagne les protège, cela se fera sans nous!
Inspiré-e-s par l’Initiative Ramazan Avcı, nous emmènerons notre colère et notre chagrin dans les rues le 8 mai. Appelez, vous aussi, à la grève !
Jour de la colère : le 8 mai, dans toute l’Allemagne
—————————

[türkçe]

Değerli arkadaşlar ve yoldaşlar,
biz göçmen örgütleri olarak kardeşlerimizi ve yoldaşlarımızı 8 Mayıs 2020 tarihini bir öfke günü ilan edip genel greve çağırıyoruz. Göçmen kökenli insanları, Yahudi insanları, Roma ve Sinti toplulukları, Siyahi ve People of Colour’ları #BIPoC ve tüm dayanışma içinde olan insanları bizimle grev yapmaya çağırıyoruz.
Neden 8 Mayıs? O tarih Özgürleşme günü olarak biliniyor. Ancak savaşın ve Nazi diktatörlüğünün bitmesine rağmen, Nazi ideolojisiyle temsilcileri yaşamaya devam etti ve böylece irkçılık ve antisemitizm Almanya’da bir gelenek haline geldi. Almanya ikinci Dünya Savaşından sonra en fazla sembolik olarak nazilikten tecrit edildi. Eski NSDAP ve SA üyeleri burada ve Avrupa’da 1945’den sonra bile resmi görevlere yada başarılı şirketlere sahiptiler.
1950’li yıllardan beri ırkçı saldırılar başlamıştı. 1979’da DDR’de (Alman Demokratik Cumhuriyeti) Kubalı sözleşmeli işçiler Raúl Garcia Paret ile Delfin Guerra, ırkçı şiddete karşı direnirken öldüler. O zamanlarda, Göçmenlere yönelik saldırılar hiç yada çok yetersiz belgelendi, ondan dolayı ırkçı şiddete maruz kalan herkesin ismini bilmiyoruz. Ancak bildiğimiz isimlerin listesi çok uzun ve sonsuz gibi.
Perşembe günü, 19 Şubat 2020 tarihinde, #Hanau şehrinde 9 insan bir Nazi tarafindan öldürüldü, 5 kişi daha yaralandı. Öldürülenlerin isimleri:
Göktan Gültekin
Ferhat Ünvar
Mercedes Kierpacz
Sedat Gürbüz
Hamza Kurtović
Kalojan Welkow
Vili Viorel Păun
Fatih Saraçoğlu
Said Nessar El Hashemi.
Bizim kardeşlerimiz, arkadaşlarımız ve antifaşist yoldaşlarımız devlet kurumlarında bile yaşımlarını yitirirken, ve siyasetin bunu cansız bir şekilde seyrettiği için, biz artık onlara artık güvenemeyiz. Bizi korumuyorlar, ve en geç NSU’dan beri biliyoruz ki Almanya’da tüm olasılıklara göre katiller korunuyor.
Biz susmayacağız, kendimizi yıldırmayacağız, ırkçı tartışmalara katılmayacağız, meydanları Nazilere bırakmayacağız. Eğer Almanya Nazilerle cilveleşmeye devam etmek istiyorsa, bunu bizsiz yapacak!
Ramazan Avcı inisiyatifinden teşvik alarak öfkemizi ve üzüntümüzü 8 Mayısta meydanlara taşıyacağız. Sizler de örgütlenin ve greve çağrı yapın.
Öfke günü, 8 Mayıs, Almanya’da.
—————————
دوستان و رفقای عزیز ،
ما از طرف گروه‌های متشکل مهاجر، از خواهران٬ برادران و رفقای خود دعوت می‌کنیم تا به اعتصاب عمومی در «روز خشم»، مصادف با ۸‌ام ماه مه سال ۲۰۲۰ بپیوندند. مخاطب ما همه مهاجران یا اعضای خانواده های مهاجر یا پناهجو، مسلمانان، یهودیان، سینتی و روماها ، سیاهان و غیر سفیدها هستند.
چرا هشتم ماه مه؟ این روز به عنوان روز رهایی از «فاشیسم» شناخته می شود. علی رغم تمام‌شدن جنگ و دیکتاتوری دوران فاشیسم نازی‌ها٬ ایدیولوژی نازی‌ها و طرفدارانش ادامه به حیات خود ادامه دادند و سنت نژادپرستی و یهودی‌ستیزی در آلمان باقی ماند. فرایند مبارزه با نازی‌ها بعد از جنگ جهانی دوم فقط به صورت نمادین صورت گرفت. اعضای و مقامات پیشین حزب نازی و اس اس، پس از سال ۱۹۴۵ پست‌های سیاسی خود را در آلمان و اروپا حفظ کرده و به مدیریت شرکت های موفق پرداختند.
بعد از جنگ٬ خشونت های نژادپرستانه در دهه پنجاه دوباره شروع شد. در سال ۱۹۷۹ دو کارگر کوبایی، رائول گارسیا پارت و دلفین‌ گورا در حین درگیری و مقاومت در برابر نژادپرستان در آلمان شرقی کشته شدند. در این مدت، حمله‌های نژادپرستانه به مهاجران یا به صورت محدود و یا اصلاً ثبت نشده است. به همین دلیل همه اسامی قربانیان نژادپرستی را نمی دانیم. اما لیست اسامی قربانیانی که می‌شناسیم طولانی و طبیعتاً بی‌پایان است.
روز پنجشنبه ۱۹ فوریه ۲۰۲۰ در شهر هاناو ، یک نازی با شلیک گلوله نه نفر را به قتل رساند و پنج نفر را زخمی کرد. نام کشته شدگان به شرح زیر است:
گوکان گلتکین
فرهات اونوار
مرسدس کرپاچ
سدات گوربوژ
حمزه کورتوویچ
کالویان ولکو
ویلی ویورل پاون
فتیح ساراچوغلو
سعید ناصر الهاشمی.
از آنجا که سیاستمداران تا به امروز تنها به تماشای به قتل رسیدن خواهران، برادران٬،دوستان و رفقای ضدفاشیست ما حتی در موسسات دولتی می‌پردازند، نمی‌توانیم به آنها اعتماد کنیم. آنها از ما محافظت نمی‌کنند و حداکثر بعد از قتل‌های زیرزمینی نازی‌ها ملقب به NSU می‌دانیم که در آلمان از مجرم حفاظت می شود.
ما ساکت نمی نشینیم ، مرعوب نمی‌شویم ، بحث نژادپرستانه نداریم و خیابان ها را در اختیار نازی‌ها قرار نمی دهیم. اگر آلمان بخواهد با نازی ها مسامحه کند٬ ما جلوی آن می ایستیم!
با الهام از ابتکار عمل گروه Ramazan Avcı ٬ خشم و اندوه خود را در تاریخ ۸‌ام ماه مه به خیابان ها می ‌شیم. متشکل شوید و از همه دعوت به اعتصاب کنید!
روز خشم ، ۸ام مه ، در سراسر آلمان.
—
—————————

[portugues]

Cares amiges, cares camaradas,
Nós, as auto-organizações migrantes, chamamos nosses irmãos e irmãs e camaradas no dia 08 de maio de 2020 à greve geral e à participação no dia da ira. Apelamos a todas as pessoas com herança migratória, pessoas judaicas, Sintis e Romanichéis, pessoas negras, people of colour, #BIPoC e todas as pessoas solidárias a entrar em greve conosco.
Por que o dia 08 de maio? A data é considerada o dia da libertação. Mas enquanto a guerra e a ditadura nazista chegavam ao fim, a ideologia nazista e seus representantes continuaram sobrevivendo e assim o #racismo e o #anti-semitismo têm uma longa tradição na Alemanha. Após o fim da Segunda Guerra Mundial, a desnazificação na Alemanha foi meramente simbólica. Ex-membros e funcionários da NSDAP e da SA ocuparam cargos políticos aqui e na Europa inteira depois de 1945 e geriram empresas de sucesso.
Já houve atos de violência racista nos anos 50. Em 1979, os trabalhadores temporários cubanos Raúl García Paret e Delfin Guerra foram mortos na antiga RDA durante a resistência à violência racista. Durante este tempo, ataques contra imigrantes foram pouco ou não documentados e por isso não sabemos todos os nomes des vítimes de violência racista. Mas a lista de nomes de vítimes que conhecemos é longa e ela parece interminável.
Na quinta-feira, no dia 19 de fevereiro de 2020, 9 pessoas foram mortas a tiros por um nazista na cidade de #Hanau, outras cinco foram feridas. Os nomes des assassinades são:
Gökhan Gültekin
Ferhat Ünvar
Mercedes Kierpacz
Sedat Gürbüz
Hamza Kurtović
Kalojan Welkow
Vili Viorel Păun
Fatih Saraçoğlu
Said Nessar El Hashemi.
Já que os políticos ficam assistindo como os nosses irmãos e irmães e amiges e também es nosses camaradas antifascistas são mortes mesmo em instituições estatais, não podemos confiar neles. Eles não nos protegem e desde os atentados da célula terrorista NSU sabemos que na Alemanha es autores dos crimes muito provavelmente são protegides.
Nós não nós vamos calar, não vamos ser intimidades, não vamos participar em discussões racistas, não vamos deixar as ruas para os nazistas. Se a Alemanha quiser continuar se aconchegando aos nazistas, isso vai acontecer sem nós!
Inspirados pela iniciativa Ramazan Avcı, levamos a nossa raiva e tristeza para as ruas no dia 8 de maio. Se organizem e chamem à greve com a gente.
Dia da ira, 08 de maio, na Alemanha inteira.